top of page
  • Seyhan Sevinçler

Kafam Karışık


Arabada torpido gözüne tıkıştırdığım güneş gözlüklerinden birinin sapı kırılmış.Bu sabah farkettim. Aklımda onunla ilgili komikli bir insta-hikaye çekmek vardı. İşe gelirken yol boyunca onu düşündüm. Kamu spotu parodisi gibi olsun dedim. Torpido gözü çoklu gözlük kabı değildir. Gözlüklerinizi tıkıştırmanın kötü sonuçlarına maruz kalabilirsiniz diye birşeyler yazayım kırılan gözlüğüme üzüntümü espriye vurarak atayım diye düşüne düşüne geldim. İşyerine yaklaşmışken yolda 12-13 yaşlarında bir çocuk arabaya el etti. Durdum camı açtım, "abla beni ...'ya bırakır mısın?" diye sordu. Aldım arabaya, sen nereye gidiyorsun dedim.

....'ya dedi.

Oradaki konutlara mı gidiyorsun dedim.

Hayır dedi. Ben yurtta kalıyorum dedi.

İş yerimin yakınında bir çocuk esirgeme yurdu var.

Hangi okula gidiyorsun, kaçıncı sınıftasın gibi sorular sordum yol boyunca sohbet ettik. 8.sınıfa geçmiş. Teşekkür alarak geçtiğini de belirtti. Tebrik ettim. 8.sınıftaki sınavda iyi bir yer kazanmasını diledim.

Yurtlarda kalan pek çok çocuğun aynı yurtta kalan kardeşleri de oluyor. Bunu düşünerek kardeşin var mı? diye sordum. Durdu...baktı... hiç araştırmadımki abla, bilmiyorum dedi. Kaç yaşından beri yurtta kalıyorsun dedim, bilmiyorum galiba 2 yaşından beri dedi.

Kendini bildi bileli yurtta büyüyen bir çocuk!

Gözlüğü kırıldı diye üzülen bir kadın!

Elbette herkesin hayat koşulları farklı, elbette bizden zor koşullarda olanlar var diye kendi hayatımızı yaşamayacak değiliz bunları biliyorum. Yine de bu çocuğun karşıma çıkması ve yaptığımız küçük sohbet sağlam bir tokat oldu bana sabah sabah.

Dünya adil değil. Adaleti sağlayacak olan biziz. Bu yazıyı okuduysanız sizden ricam, yeni bir şey alırken bir durun düşünün, bazen almayın. Alacağınız yeni gözlük, tişört ya da bilmem kaçıncı ayakkabının parasını ya da dışarıda yiyeceğiniz bir yemeğin parasını dezavantajlı çocuklar için bağışlayın. Yılda 2 kez bunu yapsanız ne güzel olur. Para bağışlayamam diyorsanız STK'lar için gönüllü çalışmalara destek olun.

Ben şu anda kreşteyim, dışarıda oyun oynayan öğrencilerden biri "paylaşmak güzeldir" dedi. Paylaşmak güzeldir...

Neyi ne kadar paylaşacağınıza karar verin ama paylaşın, dünyayı daha eşit standartlara iyilik ve sevgi getirecek. İyimser miyim, romantik miyim bilemiyorum, bu konularda eyleme geçmek gerektiğini biliyorum. Herkes kendi kapasitesine göre birşey yapmalı.

Dezavantajlı insanları sosyal medyada görüp ah vah etmenin kimseye faydası yok.

Eylem lütfen!

Teşekkürler...


97 görüntüleme0 yorum

Son Yazılar

Hepsini Gör

Başarılı çocuk yetiştirmek isteyenler parmak kaldırsın!

Ebeveyn olma yolculuğu ilk olarak cinsiyet konusunda beklentilerle başlar. Kız olsa... erkek olsa... Çocuğun sağlıksız doğabileceği kaygısıyla insanlar cinsiyet tercihlerini ifade etmeyi bıraksalar da

16 Ağustos ve Sonrası...

1997 yılında Marmara Ünivesite'sinden psikolojik danışman olarak mezun oldum. Yalova'da yaşamayı tercih ettim, ve kendi alanımda iş bulamadım. Kendime hiç uygun olmadığını, ancak deneyimledikten sonra

bottom of page